РОЛЬ ДЕФІЦИТУ ВІТАМИНУ D В ЕТІОПАТОГЕНЕЗІ РОЗЛАДІВ АУТИСТИЧНОГО СПЕКТРУ
DOI:
https://doi.org/10.24061/2413-4260.VI.3.21.2016.12Ключові слова:
аутизм, вітамін D, поліморфізм VDRАнотація
Резюме. У статті обговорюються сучасні дані щодо ролі вітаміну Dу розвитку дитини, впливу системи вітаміну D на виникнення та розвиток розладів аутистичного спектру (РАС); показані результати обстеження дітей з РАС на наявність поліморфізмів гену VDR та визначення рівня активного метаболіту вітаміну D (1,25-OH2-D).
Посилання
ValkoMetal. Metals, toxicity and oxidative stress.Curr Med Chem. 2005; 12(10):1161–208.
2. Hillman RE, et al. Prevalence of autism in Missouri: changing trends and the effect of a comprehensive state autism project. Mo Med. 2000 May; 97(5):159–63.
3. Yeargin-Allsopp M et al. Prevalence of autism in a US metropolitan area. JAMA. 2003 Jan 1; 289(1):49–55.
4. Patrick RP, Ames BN. Vitamin D hormone regulates serotonin synthesis. Part 1: relevance for autism. FASEB J. 2014 Jun; 28(6): p. 2398–413
5. Croen LA et al. The changing prevalence of autism in California. J Autism Dev Disord. 2002 Jun; 32(3):207–15
6. Lin AM et al. Antioxidative effect of vitamin D3 on zinc-induced oxidative stress in CNS. Ann N Y Acad Sci. 2005 Aug; 1053:319–29
7. Kern JK, Jones AM. Evidence of toxicity, oxidative stress, and neuronal insult in autism. J Toxicol Environ Health B Crit Rev. 2006 Nov–Dec; 9(6):485–99
8. Bhasin TK, Schendel D. Sociodemographic risk factors for autism in a US metropolitan area. J Autism Dev Disord. 2007 Apr; 37(4):667–77
9. Newschaffer CJ et al. The epidemiology of autism spectrum disorders. Annu Rev Public Health. 2007; 28:235–258
10. Epstein S, Schneider AE. Drug and hormone effects on vitamin D metabolism. In: Feldman D, Pike JW, Glorieux FH, eds. Vitamin D. San Diego: Elsevier; 2005
11. Gillberg C et al. Autism in immigrants: children born in Sweden to mothers born in Uganda. J Intellect Disabil Res. 1995 Apr; 39 ( Pt 2):141–144
12. Kalueff AV et al. The vitamin D neuroendocrine system as a target for novel neurotropic drugs. CNS Neurol Disord Drug Targets. 2006 Jun; 5(3):363–71
13. McGrath,J et al. Vitamin D supplementation during the first year of life and risk of schizophrenia: a Finnish birth cohort study. Schizophrenia Research 2004 Apr 1; 67(2-3);237-245
14. Hebert KJ, Miller LL., Joinson CJ. Association of autistic spectrum disorder with season of birth and conception in a UK cohort. Autism Res, 2010 Aug; 3(4): p.185-90.
15. Hyppönen E et al. Intake of vitamin D and risk of type 1 diabetes: a birth-cohort study. Lancet. 2001 Nov 3; 358(9292):1500-03
16. The Importance of Breastfeeding, LLL Information Sheet 0496, 2003
17. La Leche League International. The Womanly Art of Breastfeeding, 7th ed., Chapter 18
18. McGrath JJ et al. Vitamin D3-implications for brain development. J Steroid Biochem Mol Biol. 2004 May; 89–90 (1–5):557–60.
18. McGrath J et al. Vitamin D: the neglected neurosteroid? Trends Neurosci. 2001 Oct; 24(10):570-72
19. Kalueff AV, Tuohimaa P. Neurosteroid hormone vitamin D and its utility in clinical nutrition. Curr Opin Clin Nutr Metab Care. 2007 Jan; 10(1):12–9
20. Knudtzon J et al. Elevated 1,25-dihydroxyvitamin D and normocalcaemia in presumed familial Williams syndrome. Clin Genet. 1987 Dec; 32(6):369–74
21. McGrath JJ et al. Vitamin D3-implications for brain development. J Steroid Biochem Mol Biol. 2004 May; 89–90 (1–5):557–60.
22. Mervis CB, Klein-Tasman BP. Williams syndrome: cognition, personality, and adaptive behavior. Ment Retard Dev Disabil Res Rev. 2000; 6(2):148-58
23. Grant WB, Soles CM. Centers for Disease Control and Prevention
24. Prevalence of autism spectrum disorders—autism and developmental disabilities monitoring network, 14 sites, United States, 2002. MMWR Surveill Summ. 2007 Feb 9; 56(1):12–28
25. Ashwood P et al. The immune response in autism: a new frontier for autism research. J Leukoc Biol. 2006 Jul; 80(1):1–15. Epub 2006 May 12
26. McGrath JJ et al. Vitamin D3-implications for brain development. J Steroid Biochem Mol Biol. 2004 May; 89-90 (1-5): 557-60.
27. http://www.cdc.gov/ncbddd/autism/data.html (accessed 2-21-2015).
28. Hara H. Autism and epilepsy: a retrospective follow-up study. Brain Dev. 2007; 29:486–90. doi: 10.1016/j.braindev.2006.12.012.
29. Siegel A, Malkowitz L, Moskovits MJ, Christakos S. Administration of 1,25-dihydroxyvitamin D3 results in the elevation of hippocampal seizure threshold levels in rats. Brain Res. 1984;298:125–9. doi: 10.1016/0006-8993(84)91153-3.
30. Cantorna MT et al. Vitamin D status, 1,25-dihydroxyvitamin D3, and the immune system. Am J Clin Nutr. 2004 Dec; 80(6 Suppl):1717S–20S
31. Moore ME et al. Evidence that vitamin D3 reverses age-related inflammatory changes in the rat hippocampus. Biochem Soc Trans. 2005 Aug; 33(Pt 4):573–77
32. Holló A, Clemens Z, Kamondi A, Lakatos P, Szücs A. Correction of vitamin D deficiency improves seizure control in epilepsy: a pilot study. Epilepsy Behav. 2012 May; 24:131–3. doi: 10.1016/j.yebeh.2012.03.011.
33. Cannell JJ. On the aetiology of autism. Acta Paediatr. 2010 Aug; 99(8):1128-30. doi: 10.1111/j.1651-2227.2010.01883.x
34. Schmidt RJ1, Hansen RL2, Hartiala J3, Allayee H4, Sconberg JL5, Schmidt LC6, Volk HE7, Tassone F8. Selected vitamin D metabolic gene variants and risk for autism spectrum disorder in the CHARGE Study. Early Hum Dev. 2015 Aug; 91(8):483-9.doi: 10.1016/j.earlhumdev.2015.05.008. Epub 2015 Jun 11.
35. Holick MF. The vitamin D epidemic and its health consequences. J Nutr. 2005 Nov; 135(11):2739S–48S
36. Hung DW, Thelander MJ. Summer camp treatment program for autistic children. Except Child. 1978 Apr; 44(7):534–36
37. Cohen-Lahav M, et al. Vitamin D decreases NFkappaB activity by increasing IkappaBalpha levels. Nephrol Dial Transplant. 2006 Apr; 21(4):889–97 Epub 2006 Feb 2
38. Kalueff AV et al. Mechanisms of neuroprotective action of vitamin D(3). Biochemistry (Mosc). 2004 Jul; 69(7):738–41
39. Chen KB, Lin AM, Chiu TH. Systemic vitamin D3 attenuated oxidative injuries in the locus coeruleus of rat brain. Ann N Y Acad Sci. 2003; 993:313–24; discussion 345–49
40. Kern JK, Jones AM. Evidence of toxicity, oxidative stress, and neuronal insult in autism. J Toxicol Environ Health B Crit Rev. 2006 Nov–Dec; 9(6):485–99
41. Croen LA et al. The changing prevalence of autism in California. J Autism Dev Disord. 2002 Jun; 32(3):207–15
42. Goodman R, Richards H. Child and adolescent psychiatric presentations of second-generation Afro-Caribbeans in Britain. Br J Psychiatry. 1995 Sep; 167(3):362–6
43. Patrick RP, Ames BN. Vitamin D hormone regulates serotonin synthesis. Part 1: relevance for autism. FASEB J. 2014 Jun; 28(6): 2398-413.
##submission.downloads##
Опубліковано
Як цитувати
Номер
Розділ
Ліцензія
Авторське право (c) 2017 S. V. Beletskaia, Y. B. Grechanina, O. J. Grechanina
Ця робота ліцензується відповідно до Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Автори, які публікуються у цьому журналі, погоджуються з наступними умовами:
- Автори залишають за собою право на авторство своєї роботи та передають журналу право першої публікації цієї роботи на умовах ліцензії Creative Commons Attribution License, котра дозволяє іншим особам вільно розповсюджувати опубліковану роботу з обов'язковим посиланням на авторів оригінальної роботи та першу публікацію роботи у цьому журналі.
- Автори мають право укладати самостійні додаткові угоди щодо неексклюзивного розповсюдження роботи у тому вигляді, в якому вона була опублікована цим журналом (наприклад, розміщувати роботу в електронному сховищі установи або публікувати у складі монографії), за умови збереження посилання на першу публікацію роботи у цьому журналі.
- Політика журналу дозволяє і заохочує розміщення авторами в мережі Інтернет (наприклад, у сховищах установ або на особистих веб-сайтах) рукопису роботи, як до подання цього рукопису до редакції, так і під час його редакційного опрацювання, оскільки це сприяє виникненню продуктивної наукової дискусії та позитивно позначається на оперативності та динаміці цитування опублікованої роботи (див. The Effect of Open Access).
Критерії авторського права, форми участі та авторства
Кожен автор повинен був взяти участь в роботі, щоб взяти на себе відповідальність за відповідні частини змісту статті. Один або кілька авторів повинні нести відповідальність в цілому за поданий для публікації матеріал - від моменту подачі до публікації статті. Авторитарний кредит повинен грунтуватися на наступному:
- істотність частини вклада в концепцію і дизайн, отри-мання даних або в аналіз і інтерпретацію результатів дослідження;
- написання статті або критичний розгляд важливості її інтелектуального змісту;
- остаточне твердження версії статті для публікації.
Автори також повинні підтвердити, що рукопис є дійсним викладенням матеріалів роботи і що ні цей рукопис, ні інші, які мають по суті аналогічний контент під їх авторством, не були опубліковані та не розглядаються для публікації в інших виданнях.
Автори рукописів, що повідомляють вихідні дані або систематичні огляди, повинні надавати доступ до заяви даних щонайменше від одного автора, частіше основного. Якщо потрібно, автори повинні бути готові надати дані і повинні бути готові в повній мірі співпрацювати в отриманні та наданні даних, на підставі яких проводиться оцінка та рецензування рукописи редактором / членами редколегії журналу.
Роль відповідального учасника.
Основний автор (або призначений відповідальний автор) буде виступати від імені всіх співавторів статті в якості основного кореспондента при листуванні з редакцією під час процесу її подання та розгляду. Якщо рукопис буде прийнята, відповідальний автор перегляне відредагований машинописний текст і зауваження рецензентів, прийме остаточне рішення щодо корекції і можливості публікації представленої рукописи в засобах масової інформації, федеральних агентствах і базах даних. Він також буде ідентифікований як відповідальний автор в опублікованій статті. Відповідальний автор несе відповідальність за подтверждленіе остаточного варіанта рукопису. Відповідальний автор несе також відповідальність за те, щоб інформація про конфлікти інтересів, була точною, актуальною і відповідала даним, наданим кожним співавтором.Відповідальний автор повинен підписати форму авторства, що підтверджує, що всі особи, які внесли істотний внесок, ідентифіковані як автори і що отримано письмовий дозвіл від кожного учасника щодо публікації представленої рукописи.